Pomyślałam, że skoro już jestem doktorem nauk humanistycznych i skoro – jak ostatnio napisałam – nie chcę wyrzekać się swoich intelektualnych ciągot, to może uczynię mój salon trochę bardziej kulturalnym miejscem. Tak, jak to niegdyś było w salonach dystyngowanych dam :). Co jakiś czas zamierzam umieszczać więc tutaj jakiś kawałek poezji czy prozy, który […]
Mokrość wody – jako oczywistość. Jej odprężające ciepło. Wilgoć powietrza, które daje o sobie znać mgłą osiadającą na lustrze. Kojący zapach olejków łagodzących napięcie. Miękkość i ulotność piany, która otula zmęczone ciało. Nade wszystko zaś – szumy i pluski, które czynią na kilka minut moją łazienkę niepodległym królestwem. Mogę w nim odpocząć. Odciąć się od
Dlaczego w pewnym momencie swojego życia zrezygnowałam z pisania listów i pięknych kartek? Stwierdziłam, że nie mam na to czasu? Uznałam, że mogę troszczyć się o relację z mieszkającymi daleko znajomymi w inny sposób.? Doszłam do wniosku, że tyle z tymi listami zachodu – trzeba iść na pocztę, kupić kopertę i znaczek, a przecież niby
Kiedyś za agresję byłam skłonna uważać przede wszystkim gwałtowne czyny typu: bicie, kopanie, szarpanie, popychanie, opluwanie itp. Później oświeciło mnie, że agresywne mogą być też słowa – wszelkie wyzwiska, przekleństwa, oszczerstwa wypowiadane w kierunku drugiej osoby, jak również komunikaty niby pod względem treści neutralne, a jednak wykrzyczane po to, aby innego człowieka przestraszyć, osaczyć, zmusić do czegoś
Od jakiegoś czasu czuję wewnętrzne przynaglenie do tego, by zebrać w kilku punktach najważniejsze prawdy, jakie odkryłam w ciągu minionych kilkunastu miesiący na temat emocji, jaką jest złość. Przyznam, że jest to uczucie, które jest dla mnie ciężkim orzechem do zgryzienia i pewnie rozpracowywanie go w mojej codzienności zajmie mi jeszcze sporo czasu.
Kiedy byłam mała, uwielbiałam szyć. Szyłam ubranka dla lalek, kołderki i poduszki. Poza tym lubiłam haftować, szydełkować, tkać i robić na drutach. Oczywiście moje krawieckie wyczyny nie były zakrojone na szeroką skalę. To była twórczość dziecięca. W zalążku właściwie… Teraz dużo bym dała za kuferek, który gromadziłby wszystkie moje szwalnicze skarby. Pamiętam, że miałam takie
Można być pięknym i długo nic nie wiedzieć o tym. Można być pięknym i ciągle mieć wątpliwości. Nie dowierzać i wciąż wyliczać mankamenty swojego wyglądu. Jak często, patrząc w lustro, otulasz swoją sylwetkę troskliwym i czułym spojrzeniem? Czy darzysz siebie codziennie afirmującym uśmiechem podczas porannego przemywania twarzy? Uśmiechem – który oznacza zgodę na istnienie i
Jaki jest rytm Twojego serca? W sensie biologicznym można to określić na podstawie badań wykonanych za pomocą specjalistycznej aparatury. Żeby poczuć bicie własnego serca, wystarczy chwycić za puls… „Nawet gdy o nim zapominamy, ono nie przestaje wybijać swojego rytmu” – napisała o sercu Katarzyna Marcinkowska w stworzonym przez siebie kalendarzu. A w
Przeczytałam ostatnio na blogu Marty Waszczuk recenzję książki Brené Brown – Z wielką odwagą. Pozycja ta nosi wiele wyjaśniający podtytuł: Jak odwaga bycia wrażliwym zmienia to, jak żyjemy i kochamy, jakimi jesteśmy rodzicami i jak przewodzimy. W tym samym poście Marty można odnaleźć linki do dwóch nagrań video, w których amerykańska autorka dzieli się najważniejszymi wnioskami ze swoich badań
Taki paradoks. Gdy sen małego dziecka czasami taki jeszcze niepewny, niespokojny, płytki, przerywany, napęczniały snami… Czuwać nad tym kruchym spaniem… [powyższy – niepozorny niby – tekst napisałam wiele miesięcy temu; tworzenie tego wpisu przerwał „maleńki płacz” rozlegający się z sypialni; i tak przeczekał ten urwany post w wersji roboczej; jest on najlepszym
