„Wydaje się jednak również, że poszerzenie rodziny o trzeciego małego członka otwiera drzwi do wszelkich nierozwiązanych konfliktów z własnymi rodzicami. Być może dzieje się tak, ponieważ zaangażowanie w kwestie wychowawcze sprawia, że z nową siłą odżywają wspomnienia z własnego dzieciństwa. Jeśli uda się przepracować konflikty z własnymi rodzicami, z ich technikami wychowawczymi i z […]
Rodzić się do rodzicielstwa Czytaj dalej
Zadziwiające! Ta potrzeba w tak wielkim stopniu kształtująca naszą emocjonalność, a jednocześnie tak bardzo związana ze sferą naszej cielesności! Z dotykiem, trzymaniem za rękę, łagodnym głaskaniem, przytulaniem… I szeptem – dzięki któremu można poczuć nawet oddech bliskiej osoby na twarzy… Sypialnia jest idealnym miejscem do celebrowania bliskości. Przestrzenią, w której może być
Potrzeba bliskości Czytaj dalej
Relacja z matką zdaje się jedną z podstawowych sił determinujących nasze życie. To, jak wyglądała nasza więź z rodzicielką w dzieciństwie, zapada w nas bardzo głęboko i potrafi wpływać na nasze zachowania, uczucia, wybory przez całe życie. Miarą dojrzałości jest umiejętność spojrzenia z dystansu na ten bagaż doświadczeń zafundowanych nam przez matkę w dzieciństwie. Dystans rozumiem jako możliwość w
Pożegnanie z matką Czytaj dalej
Osobiście wiem na temat bezradności tyle, że pojawia się często jako reakcja na lęk i wiąże się ze strachem przed okazaniem złości. Tymczasem złość okazuje się bardzo skuteczną ochroną przed tym uczuciem, które przeżywane na dłuższą metę może prowadzić do rzeczywistej życiowej nieporadności, depresji i bierności. Dlatego też, gdy już pozwolę
Chciałabym dzisiaj zapoczątkować cykl wpisów dotyczących uczuć. Od pewnego czasu towarzyszy mi bowiem takie przekonanie, że bardzo wielu ludzi nie do końca potrafi różne swoje stany emocjonalne zauważać, nazywać i przeżywać we właściwy sposób. Nie zostaliśmy tego nauczeni w dzieciństwie. Wygląda na to, że jest to sfera, z którą nie za bardzo wiemy,
Aneta Łastik zwraca uwagę, jak ważna jest praca każdego człowieka z jego wewnętrznym dzieckiem – tym, które jest w każdym z nas i oddziałuje na nasze dorosłe życie, czy mamy tego świadomość, czy nie. To wewnętrzne dziecko reaguje według schematów wyuczonych w dzieciństwie – często są one destrukcyjne i potrafią wiele w życiu namieszać. Ważne, abyśmy jako
Szok, depresja i rozdźwięk Moje dwie znajome, które poleciły mi (niezależnie od siebie) tę książkę, ostrzegały przed dużym wstrząsem, jaki może ona wywołać. Obie chyba nawet mówiły o chwilowym stanie depresyjnym, który im towarzyszył po lekturze i o poczuciu winy, które miały jako matki wobec swoich małych dzieci. Jednak ostatecznie ich werdykt brzmiał: „To trzeba
W głębi kontinuum Czytaj dalej
Tym razem w salonie zapraszam do wspólnego obejrzenia krótkiego filmu. Nie mogę napisać, że jest lekki i łatwy. Warto jednak przedrzeć się przez trudny początek, bo przesłanie jest bardzo bogate. Film o „pięknie, które może powstać z popiołów”. /kliknij, żeby obejrzeć/ Poza tym urzekł mnie muzyką i kilkoma detalami. Polecam.
Dzisiaj w poczekalni zachęcam do spojrzenia w lustro. Nie tylko po to, by zatrzymać przez chwilę wzrok na swojej twarzy i nie tylko po to, by odkryć swoje piękno. Chciałabym, byście zobaczyli w tafli lustra obraz swojej osoby, ale także zwrócili uwagę na obramowanie zwierciadła. Każdy ma takie swoje granice. Warto jednak przyjąć w stosunku do nich pozytywną postawę. Patrząc w lustro,
„Kropla drąży skałę nie siłą, lecz ciągłym padaniem.” (Owidiusz) Delikatność i łagodność nie muszą oznaczać bezsilności. Ważny jest upór, determinacja, cierpliwość. Lubię myśleć o tym, jak skała przegląda się w spadającej kropli… Jak kropla odbija skałę… (fot. unsplash)
