duchowość

Rachunek sumienia troskliwej mamy

źródło zdjęcia Do napisania tego artykułu zainspirowała mnie jedna z uczestniczek mojego 5-dniowego wyzwania ZADBAJ O SWOJE WNĘTRZE, która podzieliła się w komentarzu wykonaniem zadania nadprogramowego:„zrobiłam sobie rachunek sumienia z pomieszczeń ze strony DoM Dobre Miejsce – sprawdziłam, które pomieszczenia są zaniedbane, dawno nie odwiedzane, a które regularnie odkurzane i sprzątane„. To cudownie, jak od […]

Rachunek sumienia troskliwej mamy Czytaj dalej

Nowy Rok w objęciach Mamy

źródło zdjęcia Mój 2,5-leni synek potrafi siedemdziesiąt siedem razy na dzień przychodzić do mnie i prosić o to, żebym go przytuliła. Robi to nie tylko wtedy, gdy odbieram go z przedszkola i jest wytęskniony po tych kilku fajnych godzinach zabawy, ale także wtedy, gdy jesteśmy już od dłuższego czasu razem w domu. Najzabawniejsze jest dla

Nowy Rok w objęciach Mamy Czytaj dalej

Co o macierzyństwie mówi mi Boże Narodzenie

źródło zdjęcia Okres Świąt Bożego Narodzenia to taki rodzinny czas… Kiedy byłam młodsza, starałam się za wszelką cenę nie ocierać się o banał. Drażniły mnie wszelkie pospolite w moim odczuciu życzenia typu: „Zdrowych, spokojnych i radosnych Świąt Bożego Narodzenia“. Zawsze starałam się wymyślić coś bardziej oryginalnego, pisząc świąteczne kartki i łamiąc się z bliskimi opłatkiem.

Co o macierzyństwie mówi mi Boże Narodzenie Czytaj dalej

Ola Budzyńska krzepiąca korespondencja to tu jest życie to tu jest szczęście

To tu jest życie, to tu jest szczęście – korespondencja z Olą Budzyńską

Adresatką listopadowego wydania Krzepiącej Korespondencji jest kobieta, która niejedno ma imię. Ola Budzyńska jest: trenerką rozwoju osobistego (prowadzi szkolenia dotyczące zarządzania czasem), założycielką Szkoły i Agencji Guwernantek Governess Lane, autorką dwóch blogów – Pani Swojego Czasu (gdzie pisze o kobiecym zarządzaniu czasem) oraz Mama Cukiereczka, który powstał z potrzeby chwili, kiedy Ola dowiedziała się, że

To tu jest życie, to tu jest szczęście – korespondencja z Olą Budzyńską Czytaj dalej

Dzisiaj!

    Słowa codziennego pacierza mogą spowszednieć. Często odmawiane stają się utartą rutyną, pozbawioną głębszego przeżycia czy odkrywczej refleksji.   Bardzo dotknął mnie jednak ostatnio jeden werset modlitwy „Ojcze nasz”, zwanej też Modlitwą Pańską (wszak polecił ją odmawiać Apostołom sam Jezus – por. Mt 6, 5-15).   Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj (…).   To, co jest najbardziej

Dzisiaj! Czytaj dalej

Akatyst

    Pomyślałam, że skoro już jestem doktorem nauk humanistycznych i skoro – jak ostatnio napisałam – nie chcę wyrzekać się swoich intelektualnych ciągot, to może uczynię mój salon trochę bardziej kulturalnym miejscem. Tak, jak to niegdyś było w salonach dystyngowanych dam :).   Co jakiś czas zamierzam umieszczać więc tutaj jakiś kawałek poezji czy prozy, który

Akatyst Czytaj dalej

Rozwój

  Ta książka była dla mnie odkryciem zeszłego roku. Przeczytałam ją całą dwa razy i wciąż nie mam ochoty się z nią rozstawać. Mam wrażenie, że jej mądrość będzie mnie wspierać jeszcze bardzo długo. Zawarta w niej propozycja pracy nad sobą to projekt rozwoju wewnętrznego na lata. Dlatego na razie nie odłożę tej książki na

Rozwój Czytaj dalej

Życzenia wielkanocne

    W tym roku z okazji Świąt Wielkanocnych życzę wszystkim:   czegoś dla ciała:    kolorowych pisanek,  pachnącej babki,  smacznej święconki, głośnego odgłosu rezurekcyjnych dzwonów, mokrego Dyngusa i wysychania w ciepłych promieniach słońca… czegoś dla umysłu i serca:   radosnych spotkań z najbliższymi, spokojnego czasu na refleksję, odżywającej się nadziei, odnawiającego się poczucia sensu, miłości

Życzenia wielkanocne Czytaj dalej

Świątynia

    W nawiązaniu do bogatej metaforyki DoM-u, chciałabym się podzielić jeszcze jedną inspiracją.     Poza tym, że DoM można potraktować: jako realne miejsce rozwoju (o marzeniu, które legło u podstaw mojego pisania, przeczytaj tutaj), jako przestrzeń, w której można rozwijać się w różnych obszarach i na rozmaite sposoby (zobacz posta, w którym wyjaśniam ideę pomieszczeń), jako swoiste laboratorium relacji, w

Świątynia Czytaj dalej

Przyjąć nieidealne

W zaniedbanej i zakurzonej nieco blibliotece proponuję przycupnąć dzisiaj w przytulnym kąciku zwanym czytelnią. A tutaj krótka „notatka prasowa”, która mocno przemówiła w ostatnich miesiącach do mojego serca. Fragment pochodzi z artykułu zatytułowanego „Wiara, czyli życie bez pogańskiej obawy”, który napisał ojciec Paweł Porwit OCD („Głos Karmelu” 2013/4). (…) potrzeba wielkiej odwagi, aby przyjąć to, co

Przyjąć nieidealne Czytaj dalej

Scroll to Top